januari 29, 2017
fan ûnbekend*
fan Jan Veth**
Sy wie de twadde keninginne,
trije kear ek regintes,
mem Emma joech har dochter les,
dy frou stie faak allinne.
Yn Dútslân wie har jeugd ferljochte
mei wat omgie yn de wrâld,
sy preau ’t bestean fan swiet oant sâlt,
wie op ’e takomst rjochte.
Mei tweintich waard sy keninginne,
foar de foarst in jonge blom,
de kening rûn al justjes krom,
sa’n frou moast dochs wol kinne.
Troch Emma waard Oranje rêden:
dochter Wilhelmina mocht
de troan beklimme, froulik rjocht,
sy rûn mei eigen trêden.
Gjin regintes, gjin keninginne
mear, mar inkeld noch de mem
fan Wilhelmina, iennichst bern,
in âlde frou allinne.
* Foto ‘Willem III en Emma’
** Jan Veth (1864-1925)
Skilderij ‘Keninginne Emma’
januari 28, 2017
fan ûnbekend*
In keizer kin net alles witte,
wol it tal, ’t seit alles oer myn macht,
dus rûn it út op tellen,
it folk joech op myn sizzen acht,
ik ha it reizgje litten.
Tafallich kaam ik ek te witten
dat ien by de telling berne waard
yn Betlehem, in jonkje
op datselde plak paraat,
men moat net ien ferjitte.
It hat net folle te betsjutten,
sa’t ik hearde, ’t barde yn in stâl,
syn mem is faam, sa’n frommes
telt amper mei, se docht it mâl,
dochs wurdt myn macht fergrutte.
* Byld ‘Keizer Augustus’ fn Prima Porta