augustus 25, 2025
De planten skokke fan de skrik
en spanning hoe’t it komme sil,
natuerlik libbet alles mei
it dier dat him net rêde kin,
want swimme sit net yn de genen,
boppedat rint it tsjin melkerstiid.
It jaar waard stadichoan al dik
en joech it lêste setsje yn
de weake ûnderwâl, sadat
it brein de plûns net mije koe,
hoewol’t de genen protestearren,
want al gau rûn it tsjin melkerstiid.
De ko joech by de strûp gjin kick,
de eachopslach sprekt wol fan ‘sil
de boer my rêde út ’e need?’
De trekker lûkt it tou sa strak
dat ek it jaar komt út it wetter,
krekt op tiid, op slach fan melkerstiid.
augustus 21, 2025
fan Jacob Backer*
De mûtse stie hm bêst,
sa liet de skilder witte,
Poalske jonges droegen sa’n baret,
de fear kaam fan in fûgel
dy’t fier en heger fleane koe
as tomke, mosk of protter,
mar sels moast hy stilsitte.
Noch nea hie hy dêr west,
mar hy koe mei de eagen
iepen folle fierder sjen as nei
it plak fan dizze skilder
dy’t him lang sitte litte soe,
hy seach de jonges boartsjen,
syn eigen bylden fleagen.
De skilder hie syn bêst
dien, liet er letter witte,
want hysels stie Poalsk op it portret…
ferjit dêrom it sitten.
* Jacob Backer (1608/1609-1651)
Skilderij ‘Jonge mei baret’